14 Temmuz 2012 Cumartesi


İnsan Bir Kez Sever En Gerçeğinden



Herkes sevdim der bu hayatta.Herkes sevdiğini sanar.Çok sevdim der,bazen öldüm der.Bir süre geçer tekrar sever ne hikmetse ve tekrar.İnsan hayatında kaç kez sevebilir,kaç kez ölebilir?Sevgi nedir,sevmek nedir? Birlikte ömrünün sonuna kadar vakit geçirmek mi,yoksa kiminle birlikte olursan ol aklında hep onun olması mı? Sevgi,hep onunla olmak istemek midir,yanında olması,elini tutması,sana sarılması mı demektir,yoksa bunları özlemek midir? Sevmek,sen onunlayken herkesin bilmesini istemen ya da bazen kimseler duymasın demek midir? Herkes yaşamışıtır bunu biriyle ya da birileriyle,ben yaşamadım hissetmedim diyen yoktur.İnsanız ve bu insanın doğasında var.Hep severiz zaten hep aşık olmuşuzdur ve ya o gitmiştir ya biz bitirmişizdir.Hep severiz zaten ya da hep sevdiğimizi sanarız..Sevdiğimizi sanarız ona hayranlığımızı aşk sanarız,bazen hırstır bazen zaman geçirmektir biz hep sevdik deriz.Sevgi değildir bu..

Sevmek güvenmekle başlar.Bilirsin ki o asla elini bırakmaz,o seni her şeye rağmen herkesten korur.Nereye gidersen git,ne yaparsan yap üzerinde onun kanatlarını hissedersin..Öyle cok seversin ki yalnızken kendini önce Allah'a sonra ona emanet edersin.Yanında olmasa da birlikte olmasanız da içinde hissedersin varlığını,sıcaklığını hissedersin teninde.Bazen aklına gelir gülümsersin,etrefındakiler sebepsizce gülüşünü merak ederler bazen deli derler sana,sorarlar söyleyemezsin.Bazen geceleri hiç bir sebep yokken ağlarsın gözlerin kıpkırmızı olana kadar.Onu düşünürsün geçmişini düşünürsün.Ona çok kızarsın fakat onsuz tek bir hayalin bile yoktur.Hatta bazen öyle seversin ki ona kızamazsın kendine kızarsın.Çevrendekiler hep seni iyi bilirler yüksekte bilirler oysa ki görmezler hiç gece yatmadan önce yaptıklarını,Allah'a nasıl dua ettiğini bilmezler hiç.İnsan en çok kendisine yeniktir aslında en çok kendisine eziktir.Hiç kimse bilmez sen nasıl seversin,düşünmezler bile sen nasıl yanarsın.Bazen o bile bilmez nasıl sevildiğini.Öyle seversin ki onu düşünerek uyursun onunla uyanırsın.Dışarı çıkarsın aklında hep o olur,kimi görsen arkadan o mu ki dersin,herkesi ona benzetirsin.Atmayacağını bile bile hergün her an bakarsın telefonunua mesaj atmış mı aramış mı diye.Hep onu görmek istersin,birgün karşılaşmak umuduyla yanarsın,karşılaşsan ne söyleyeciğini bilememekten korkarsın saçmalamaktan korkarsın.Ona ne kadar kızarsan kız,ne kadar nefret edersen et bazen nefret ede ede seversin.Deyim yerindeyse köpek gibi seversin..Günlerin hep böyle geçer hep onsuz ama aslında hep onunla..Günler geçer aylar geçer,her geçen gün özlemin bir öncekinden bir gram bile azalmaz aksine hergün artar.Çünkü aşk budur,o yokken de onu sevmek,sonunu bile bile sevmek,hiç bir şey beklemeden bazen karşılıksız onu sevmek,bazen sırf o istiyor diye o bilmeden onu sevmek..Sonunu bile bile hep umudunun olmasıdır aşk.Seni sevme ihtimalini düşünürsün,sevdiğini biliyorsan sana dönme ihitmalini düşünürsün.Hep hayal kurarsın içinde sadece ikinizin olduğunuz.Onunla birlikte olsan kıyamet kopsa,yer yerinden oynasa umrunda olmaz hiçbir şey. Hiçbir şey umrunda olmaz da,onun ağzından çıkan tek güzel söz yeter seni en mutlu yapmaya ya da yeter tek bir kötü söz ölmeye..Allah'ın insanlara verdiği bir hediyedir aşk,elinde olmadan kendini kaybedercesine onu bulmak her defasında.Onu üzen herkesi gücün yettiğince bitirmek istemek,yanında olan herkesi kıskanmak,bazen bırak onun sevilmesini onunla konuşan tek kişinin canına okumak,onu ölümüne sevmek ve ölümüne kıskanmak..O olmasa bile sadece onu düşünmek istemek günlerce,aylarca hatta yıllarca.Ömrünün sonuna kadar onunla olamasan da sadece onun olmak istemek.Çivi çiviyi söker umuduyla biriyle karşılaşsan bir anda durmak,bırak başkasıyla birlikte olmayı düşünmeyi ağzına başkasının ismini aldığında bile tahammül edememek kendine..

Aşk budur.O yanında değilse,seninle değilse,senin değilse hatta bundan sonra da hiç senin olmayacaksa gücünün yettiği yere kadar hayatının sonuna kadar onun olmaktır aşk..